پزشکی همراه همیشگی انسان در طول زندگی اوست. از آنجائیکه درد و رنج بخش و جزئی از زندگی بشر است، بنابراین همواره به دنبال درمان آن­ها بوده و هست. مردم ایران، یونان، چاد، آشور، مصر و تمامی تمدن­های اولیه بشری اطلاعاتی در مورد طبابت داشته­ اند و در هر صورت گاهی مانند راهبه­ ها عمل می­کردند. بقراط توانست خرافه پرستی و افکار معبدی را از علم پزشکی جدا کند. وی با دلیل ثابت کرد که مرگ و زندگی بر اساس نظم عالم هستی اتفاق می­افتد و او با یقین وجدان خاص و برخی موضوعات اجتماعی قسم­نامه بقراطی را تنظیم نمود که عهدنامه مهمّی است.
مهمترین دوره­ های مختلف طبابت و تجویز دارو در ایران عبارتند از:
1 – هخامنشیان                 2 – ساسانیان                     3 – اسلامی